Dla ludzi mieszkających od stuleci na terenie Wietnamu wojna była czymś aż zbyt dobrze znanym. Przez stulecia, oprócz licznych wojen domowych zmagali się z Chińczykami, Francuzami i Japończykami. W roku 1941, po 30 latach wygnania wrócił do domu malarz-portrecista, Nguyễn Sinh Cung, znany także jako Ho Szi Min, działacz komunistyczny. Zajął się organizacją Viet Minh'u (Ligi Niepodległości Wietnamu). Po inwazji japońskiej na Wietnam organizacja ta uzyskała wsparcie OSS - Biura Służb Strategicznych, poprzednika dzisiejszej CIA, i zajmowała się nękaniem wojsk japońskich i udzielaniem pomocy zestrzelonym amerykańskim lotnikom. W tym czasie Japończycy działali na terenie Wietnamu, ale na mocy umowy z rządem Vichy administracja francuska funkcjonowała jak przed wojną.
W na początku 1945 roku, podczas kiedy zbliżała się klęska wojsk japońskich, Wietnam został dotknięty klęską głodu, na skutek której zginęło około 2 milionów ludzi z dziesięciomilionowej populacji kraju. Jak zwykle klęska ta doprowadza do napięć politycznych i rozruchów przeciwko Japończykom i pozostałościom Francuskich władz kolonialnych. Na tych wydarzeniach Viet Minh buduje kapitał polityczny. W marcu 1945 japończycy rozwiązali francuską administrację i powołali marionetkowy rząd z cesarzem Bao Dai na czele, który ogłosił niepodległość Wietnamu, przy cały czas silnych wpływach Japońskich.
Po zwycięstwie nad faszystowskimi Niemcami alianci omawiają kwestię Wietnamu jako jeden z mniej ważnych punktów konferencji Poczdamskiej. W celu rozbrojenia Japończyków w Wietnamie wyznacza się granicę wzdłuż szesnastego równoleżnika. Na północ od tej linii za rozbrojenie Japończyków odpowiadają chińscy narodowcy (Kuomintang), na południe od niej zadanie to przejmują wojska Brytyjskie. Dodatkowo ustalono, że Francja odzyska wszystkie swoje kolonie w Azji południowo-wschodniej.
W sierpniu 1945 roku Japonia składa bezwarunkową kapitulację, marionetkowy cesarz Wietnamu, Bao Dai abdykuje, a partyzanci Ho Szi Mina zajmują Hanoi i proklamują rząd tymczasowy. W dniu podpisania przez Japończyków traktatu kapitulacyjnego, 2 września 1945, Ho Szi Min ogłasza deklarację niepodległości Wietnamu cytując z amerykańskiej Deklaracji Niepodległości dostarczonej mu przez OSS: "Uważamy następujące prawdy za oczywiste: że wszyscy ludzie stworzeni są równymi, że Stwórca obdarzył ich pewnymi nienaruszalnymi prawami, że w skład tych praw wchodzi życie, wolność i swoboda ubiegania się o szczęście. To nieśmiertelne wyrażenie pochodzi z Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych Ameryki z 1776 roku. Są to niezaprzeczalne prawdy". Ho Szi Min ogłasza się prezydentem Demokratycznej Republiki Wietnamu i dąży do uznania swojego kraju przez Stany Zjednoczone, ale jest wielokrotnie ignorowany przez Prezydenta Harry'ego Trumana.
We wrześniu 1945 siły brytyjskie przybywają do Sajgonu, w tym samym czasie 150 tysięcy żołnierzy chińskich narodowców, głównie biednych chłopów, przybywa do Hanoi, po drodze zajmując się rabunkiem. W tym czasie Brytyjczycy uzbroili 1400 francuskich żołnierzy zwolnionych z japońskich obozów internowania, którzy wraz z pozostałymi w okolicy Japończykami zbrojnie przejęli władzę od Viet Minhu, zabijając przypadkowych cywili, w tym dzieci. Francuscy cywile, których w Sajgonie mieszka około 20 000, biorą udział w aktach przemocy. Viet Minh organizuje na terenie Sajgonu strajk generalny, paraliżując handel, usługi, dostawy wody i elektryczności. W Cholon, chińskiej dzielnicy Sajgonu, Binh Xuyen, lokalna organizacja przestępcza sprzymierzona z Viet Minhem morduje 150 osób pochodzenia europejskiego, głównie Francuzów, wliczając w to dzieci.
Dwudziestego szóstego września ginie w Wietnamie pierwszy Amerykanin, nie kto inny jak podpułkownik Peter Dewey z OSS, zabity przez partyzantów Viet Minhu, których latami wspierał w ich walce z Japończykami, a którzy omyłkowo wzięli go za francuskiego oficera. Dewey był przeciwnikiem kolonialnej dominacji Francji w Wietnamie i opowiadał się przeciwko militarnemu zaangażowaniu USA w rejonie Azji południowo-wschodniej.
W październiku 1945 do Wietnamu południowego przybywa 35 000 francuskich żołnierzy pod dowództwem bohatera Drugiej Wojny Światowej, generała Jacquesa Philippe'a Leclerca. Viet Minh bezzwłocznie przechodzi do działań partyzanckich przeciwko Francuzom, którym jednak udaje się przejąć Sajgon.